Aslanlar kendilerini korkutucu boyutlarıyla, keskin dişleriyle ve keskin pençeleriyle korurlar. Ayrıca onlara “korunma” adı verilen sosyal gruplarda yaşarlar ki bu onlara sayıların korunmasını sağlar. Benekli sırtlanlar gibi büyük bir avcı grubu tarafından beslenirken tehdit edildiklerinde, bazen sırtlanların öldürülmesini çalmalarına izin vererek ve izin vererek kendilerini korurlar.
Büyüklükleri ve güçleri nedeniyle, yetişkin aslanların doğal bir avcıları yoktur. Aslanlar genellikle leoparlar, çitalar, sırtlanlar ve vahşi köpekler gibi daha küçük avcılara hâkimdir. Aslanlar genellikle bu avcıların öldürmelerini çalıyor ve bazen gençlerini bile avlıyor. Diğer aslanlarla savaşırken veya insanlar tarafından avlanırken aslanların şiddetli bir şekilde ölmesi daha olasıdır. Suya giren aslanların timsahlar tarafından saldırıya uğradığı ve üstesinden gelindiği bilinmesine rağmen, aslanlar bazen karada timsahları öldürür.
Aslan yavruları birkaç dişiden, yavrularından ve birkaç erkekten oluşur. Dişi dişi aslanlar, avlanmalarının çoğunu süratli ve çevikliklerinden dolayı yapıyor olsalar da, erkek aslanlar büyüklükleri ve güçlü yapıları nedeniyle gururu daha iyi savunabilir. Erkek aslanlar zamanlarının çoğunu nöbetçilere harcayarak gururun bölgesini gözlemleyerek ve işaretleyerek geçirirler. Gurur tehdit edildiğinde, bazı aslanlar davetsiz misafirlerle tanışmaya devam ederken, diğerleri geride kalır ve yavruları korur.
