Kuşlar, doğal ortamlarında gelişmek için çeşitli biyolojik ve davranışsal adaptasyonlar geliştirmiştir. Her kuş türünün, çevrelerine ve beslenme alışkanlıklarına bağlı olarak farklı kanatları, ayakları ve gagaları vardır. Bazıları, iyileştirilmiş koku alma ve işitsel izleme gibi akut duyular geliştirir.
Karabatak ve pelikanlar gibi deniz kuşları denizde yaşar ve beslenir. Balıkları sarmak için kullandıkları, dağıtılabilir keseleri ve uzun düzleştirilmiş faturaları vardır. Pelikanlar uzun faturalarını suya daldırmak ve suya çekmek için kullanırlarken, karabatak avlarını su altında avlar ve gagalarına asarlar. Başka bir deniz kuşu olan penguenler uçamaz, ama aerodinamik bedenleri onların okyanusun derinliklerinde yüzmelerini, dalmalarını ve yemeklerini sürdürmelerini sağlar.
Yerleşik çöl kuşları, kurak iklimde yaşamaya büyük ölçüde adapte olmuşlardır. Roadrunners koşmak ve hızlı bir şekilde av yakalamak için kullandıkları uzun güçlü ayakları var. Kuşun fizyolojisi, geceleri hipotermi durumuna girerek yol çalıştırıcısının enerji tasarrufu yapmasına ve ısı kaybetmesine izin vererek kuru ortama uyum sağlar. Sabahları, tüylerini karıştırır ve sıcağı emmesi için koyu tenini güneşe maruz bırakır.
Türkiye akbabaları günlerini yemek yemeden geçirebilir ve kanatlarını çırpmadan havada süzülerek gün boyunca çok az enerji yakar. Diğer kuşlarla karşılaştırıldığında, akbabalar, uzaklardaki yiyecekleri bulmak için kullandıkları belirgin koku alma duyusuna sahiptir.
