1930’larda Fransa ve İngiltere’nin Nazi Almanyası’nın ardından uyguladığı gevşeme politikası, Adolf Hitler’in Avusturya’yı ilhak etmesine, Çekoslovakya’nın kontrolünü devralmasına ve nihayetinde Eylül’ün II. 1, 1939. Birinci Dünya Savaşı'nın sonunda Versay Anlaşması şartlarına göre zayıflamış olan Almanya, askeri gücünü yeniden inşa etmekte ve savaşa tekrar açılma konusundaki güvenini yeniden oluşturmaya yardımcı olmuştur. II. Dünya Savaşı'ndan önceki yıllarda. Son bir temyiz eylemi olan Eylül 1938 Münih Anlaşması, Almanya'nın Sudetenland olarak adlandırılan Çekoslovakya'nın kuzey kesimini resmi olarak ilhak etmesine ve ardından 1939 Mart'ında Çekoslovakya'nın geri kalanının askeri işgaline devam etmesine izin verdi.
Almanya’ya yapılan ilk temyizlerden bazıları, ülkenin Versay Antlaşması’nın şartlarına göre yapması gereken savaş tazminatlarının azaltılmasını içermiştir. 1931'de ödemeler bir moratoryum durumuna ulaştı ve 1933'de Hitler bunları tamamen iptal etti.
Almanya’nın Avusturya’ya katılımı 1938 Mart’ında gerçekleşti ve iki ülkenin birliğini açıkça yasaklayan Versay Anlaşması’nın hükümlerini doğrudan ihlal etti. Fransa ve İngiltere'nin Almanya-Avusturya birliğine yalnızca hafif ve kuvvetsiz bir tepki vermesi nedeniyle, Hitler daha fazla bölgesel genişlemenin çok az veya hiç önemli direnç göstermeyeceğinden emin oldu.
Sudetenland’ın eklenmesi ve Fransa ve İngiltere’nin Münih Anlaşması’nda resmi olarak tanınması, Almanya’yı daha fazla genişleme hedefini gerçekleştirmek için avantajlı bir konuma getirdi. Bunu 6 aydan kısa bir süre içinde Çekoslovakya'nın devralması takip etti. 6 ay içinde Almanya Polonya'yı işgal etti ve II. Dünya Savaşı başladı.
