Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsüne göre, bireyin kişisel öyküsü, aile öyküsü ve fiziksel muayene ve testlerin sonuçları temelinde bir kalp kası zayıflaması veya kardiyomiyopati tanısı konur. Ekokardiyografi, kan testleri ve elektrokardiyogramları içeren testler kullanılır.
Fiziksel semptomları incelemek, kardiyomiyopatiyi teşhis etmenin ilk adımıdır ve bu erken aşamada kardiyomiyopati tipini tanımlamak için sıklıkla kullanılan bir stetoskop kullanılır, Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü. Zayıflayan bir kalp, karın, ayak bilekleri veya ayakların şişmesi gibi belirtiler gösterebilir. Seslerin konumu, ritmi ve ses yüksekliği kardiyomiyopati tipinin belirtileridir.
Bir EKG, kalp problemlerini tanımlamak için sıklıkla kullanılır, ancak bunun temel kısıtlaması yalnızca doktor testi yaparken, Ulusal Kalp, Akciğer ve Kan Enstitüsü notlarında ortaya çıkan semptomları tanımlayabilmesidir. Kalp performansını daha geniş bir aralıkta test etmek için hastanın bir Holter veya olay monitörü takması gerekir. Bir Holter kalbin elektriksel aktivitesini daha uzun bir süre boyunca, tipik olarak 24 ila 48 saat arasında tutar. Bir olay monitörü elektriksel aktiviteyi ancak zaman zaman belirtiler meydana geldiğinde yakalar. Bir olay izleyicisi, hastanın girişi tarafından veya belirli bir kalp aktivitesi türü tespit ettiğinde otomatik olarak etkinleştirilebilir.
