Yunan mitolojisinde, korunmaktan sorumlu tek bir tanrı yoktu. Aksine, insanlar farklı tehditlere karşı koruma sağlamak için çeşitli tanrılara tapıyorlardı. İbadetin kendisi, kendisini zarardan korumanın bir yoluydu.
Tipik olarak her tanrı, günlük yaşamın belirli bir alanının hem olumlu hem de olumsuz yönleriyle ilgileniyordu. Korunmaya ihtiyacı olan bir kişi, korunmaya ihtiyaç duydukları unsur veya olayla ilişkilendirilen tanrıya başvurmuşlardır. Örneğin, Artemis, kadınları emekle korumaktan sorumlu tanrıça idi ve Poseidon, deniz yoluyla uzun bir yolculukta koruma sağlayabilirdi.