Bireysel olarak, yoksulluk, kişinin sahip olduğu eğitim, beceri, zeka ve deneyim seviyesinden kaynaklanır. Zihinsel ve bedensel engeller, yaşa bağlı zayıflık ve cinsel yönelim nedeniyle ırkçılık, ırk, cinsiyet ve diğer bağnazlık nedenleridir. Toplumsal seviyedeki nedenler arasında savaş, tarımsal çevrimler, doğal afetler, kuraklıklar ve sel sayılabilir.
Durum ve genel teoriler dahil olmak üzere toplumsal yoksulluğu açıklamak için en az iki yaklaşım vardır. Vaka yaklaşımı, bireysel yoksulluk teorilerinin (veya vakalarının) toplumsal yoksulluk için toplam (veya toplam) nedenleri oluşturduğunu söylüyor. Bununla birlikte, jenerik yoksulluk teorisi, düşük ulusal gelir gibi sistem genelinde toplumsal sorunların bireysel yoksulluk vakalarına neden olduğunu savunuyor.
Başka bir deyişle, vaka teorileri, bireysel sebeplere değinerek yoksullukla mücadeleye inanmaktadır. Diğer taraftan, genel teori, buna yol açan genel sosyal ve ekonomik sorunları ele alarak yoksullukla mücadeleye inanmaktadır.
Örneğin, teoride, yoksulluğun sebebinin eğitim veya beceri eksikliği olduğuna inanılıyorsa, çözüm yoksulluğun içindeki bireylerin daha iyi eğitilmesidir. Bununla birlikte, genel teoriye göre, yoksulluk konusu ülke genelinde işlerin miktarını ve kalitesini artırarak daha iyi çözülebilirdi.
Genel bir yaklaşımdan hoşlanan bazı bilim adamları, yoksulluğa neden olan bazı temel sorunların yaşanabilir ücret üreten yeterli istihdam olanakları bulunmadığı veya bir ülkenin düşük bir milli gelire sahip olduğu gerçeğini belirtmektedir. Ülkeye özgü başka bir örnek ise savaş. Örneğin, Irak’ın kişi başına düşen GSYİH’sı 1990’dan 1993’e kadar olan Pers Körfezi Savaşı nedeniyle 2,500 dolardan 761 dolara düştü.
