Vietnam’da görev yapan Amerikan askerleri beklenmedik bir şekilde korkunç bir deneyim ile karşılandı. Kabusları hemen başladı. Yabancı bir ormanda bırakıldı, anında dayanılmaz sıcaklık ve nem ile karşılandılar. Daha sonra, ormandaki vahşi yaşam hakkında endişelenmek zorunda kaldılar. Pek çok Amerikalı asker, iyi gizlenmiş bir düşmanla ya da orman boyunca yoğun ekilmiş bubi tuzaklarıyla karşılaşmadan önce hastalandı ve yaralandı.
Düşmanın gücü büyük ölçüde küçümsendi. Viet Cong, kendilerini güçlendirmek ve savunmak için yeterli miktarda malzemeye sahipti. Üstelik, zaten Amerikalılara karşı büyük bir stratejik avantaj sağlayan, karmaşık bir yeraltı tünelleri ağı çıkardılar.
Amerikan kuvvetleri, ülkelerine hizmet etmek isteyen çoğunlukla idealist genç adamlardı. Amerikan hükümeti onlara Vietnam'da ne olacağını net bir şekilde göstermiş olsalar bile, savaş alanında gerçekleşen aşırı zulüm eylemlerine hazırlanmanın yolu olamazdı.
Vietnam'da marihuana prevalansı, birçok askerin hem tanık hem de taahhüt etmek zorunda kaldıkları kaba davranışlarla başa çıkmak için uyuşturucu kullanımına yönelmesine neden oldu. Acıyı uyuşturmadan, duygusal travma, görevi imkansız kılacak kadar beceriksiz olabilir. Eroin, savaşın travmatik etkileriyle uğraşmakta sıkça kullanılan başka bir uyuşturucu askeriydi.
