Canlı hücrelerin aerobik solunum üretmek için kimyasal olarak reaksiyona girmeleri için oksijene ve glikoza ihtiyacı vardır. Solunum reaksiyonu, vücut hücrelerinin çalışması için ihtiyaç duyduğu enerjiyi serbest bırakır ve karbondioksit ve su da ürünleri. Hem glikoz hem de oksijen, tek tek hücrelere kan akımıyla dağıtılır.
Glikoz, ince bağırsak duvarlarından kan dolaşımına absorbe edilebilen gıda sindirimiyle oluşturulan bir karbonhidrattır. Glikoz kan plazması ile vücutta dolaşır ve kılcal damarlardan hücrelere yayılır.
Oksijen vücuda akciğerlerden girer ve alveollerden kan dolaşımına yayılır. Kan dolaşımında kırmızı kan hücrelerinde hemoglobin ile bağlanır. Kılcal damarlardan glukoz ile benzer şekilde yayılır.
Oksijen ve glukoz hücrelerde birleştiğinde, solunum reaksiyonu oluşur. Oluşan karbondioksit tekrar kan dolaşımına yayılır ve alveollere, akciğerlerden atıldığı yere gider.
Oksijenin alınması ve karbondioksitin atılması işlemine havalandırma denir. Alveoller gaz değişimini gerçekleştirir. Bu değişim sırasında, solunum yoluyla yaratılan suyun bir kısmı da atılır, bu nedenle bir kişinin nefesini soğuk bir günde görebilir.
