19. yüzyılın başlarında şantuk terimi, yünün bükülmeden önce geçirdiği, yünün büküldüğü veya şüphe edeceği hazırlık sürecine atıfta bulundu. Bu büküm, kalınlık derecelerinde farklı olan yün ipliği ipliklerini oluşturur. Farklı kalınlıklar, bir giysi yapmak için yün birlikte dikildiğinde kumaşın dengesiz görünmesini sağlar. Bazen farklı iplikler, düğüm ve yumruların da oluşmasına neden olur.
Günümüzde şantuk kumaşı sadece yün ile izole edilmemiştir. Kumaş ve keten gibi kumaşlar, şantuk kumaşını da yapmak için kullanılır. Bazı modern şantuk kumaşlar arasında kasap bezi, kasap çarşafları, çarpma, Donegal tüvit, Doupioni ipeği, ipek kumaşı, shantung, ipek püskülü, Tay ipeği ve tussah bulunur. İpek şantuk kumaşları oluşturma işlemi, yün şantuk kumaşlarından farklıdır.
İpek kumaşlar, ipek ipeği solucan kozasından eğirme zorluğundan dolayı şantiye özelliklerini alırlar. Böcek, ipeği o kadar sıkı sarar ki, kumaşta şeritli kusurlar yaratarak tamamen çözülmesi neredeyse imkansızdır.
