Nehir kenarı erozyonu, bir nehir veya derenin kıyılarındaki bozulmadır. Bir nehri veya dereyi saran üst toprak yıkadığı zaman ortaya çıkar. Nehir bankası erozyonu, nehirlerin uygun bir rotada akmasına izin veren doğal bir olaydır. Bununla birlikte, doğal olmayan nedenlerden dolayı hızlandırıldığında, su sistemi EPA'ya göre orantısız bir tortu kaynağına, akış kanalı kararsızlığına ve habitat kaybına karşı hassastır.
Nehir bankası erozyonu, nehir bankasının özellikleri ve yerçekimi /hidrolik kuvvetler olmak üzere iki ana bileşen tarafından gerçekleştirilir. Bir dizi ticari veya insan etkinliği, bu bileşenlerin her ikisini de etkiler; bu da sonuçta hızlandırılmış erozyona yol açar.
Üç çeşit nehir kenarı erozyonu meydana gelir: dikey, baş ve yan erozyon. Dikey erozyon nehri daha derin, yanal erozyon daha geniş ve baş erozyonu daha uzun yapar.
Nehir kenarı erozyonunun dört süreci vardır: yıpranma, korozyon, aşınma ve hidrolik hareket. Erozyon, nehir çökeltileri kraterler oluşturmak için kanalın zeminleriyle çarpıştığında oluşan aşınmadan kaynaklanır. Hidrolik aksiyon erozyonu, suyun yataktaki ve sıralardaki kaya parçacıklarındaki basıncı kırdığında meydana gelir. Suyun gücü kıyılara çarparak suyu çatlaklara iter. Bu kuvvet havayı sıkıştırır ve bankanın hasar görmesi veya çökmesi baskısını arttırır. Bankalar aşınmış kayaların birbirine çarpıştığı ve daha küçük parçalara ayrıldığı zaman yıpranma nedeniyle aşınırlar. Karbon dioksit zayıf bir asit oluşturmak için çözündüğünde korozyon meydana gelir. Asit daha sonra kaya yatağında yer ve sonunda bankayı çöker.
