Sol taraftan alyans takma geleneği, üçüncü yüzyılda ortaya çıktı. Yunanistan'da. O zamanın doktorları, sol elin üçüncü parmağındaki bir damarın doğrudan kalbe girdiğine inanıyordu. Bu nedenle, bu beden kısmının sonsuz sevginin sembolü olarak seçilmesi gerektiğine ikna edici geldi. Damar "Vena Amoris", "Sevginin Damarı" olarak biliniyordu.
Kendileri hakkında bilimsel bir yorum yapmayan Romalılar, sonunda Yunanlıların yüzük geleneğini benimsemiştir. Sevgi belirtisi olarak halkalar sunmak yerine, demirden yapılmışlar ve kadınlara sahiplik sembolleri olarak verilmiştir.
12. yüzyılda, Papa III. Masum III, evliliklerin Katolik kilisesinde yapılması gerektiğini ve törenin halka verilmesini içermesi gerektiğini açıkladı. 16. yüzyılda, İngiltere'nin hükümdarı, VI.
Tarih boyunca, hem sol hem de sağ eldeki baş parmak da dahil olmak üzere farklı parmaklara alyans takıldı. Bununla birlikte, sol tarafta bir yüzük takmanın, çoğu kişinin sağ elini kullanması nedeniyle fiziksel işçilik yaparken yaralanmayı önlemeye yardımcı olduğu düşünülmektedir.
