Kayan bir yıldıza istekli geleneğin, Avrupa'da 127-1500 yıllarında başlamış olduğu düşünülüyor. Yunan filozofu Ptolemy, kayan yıldızların, tanrıların Dünya'ya baktığını ve dileklerini dinlediğini işaret ediyor Kongre.
Yahudiler ve Hristiyanlar göktaşlarının düşmüş melek ya da şeytan olduğuna inanıyorlardı. Yunanlılar, insanların cenneti olduğuna inen ya da inen insanların ruhları olduğuna inanıyorlardı ve göktaşlarının yıldızların ölümün bir alâmeti olduğuna inanılıyordu. Yunan oyun yazarı Aristophanes, kayan yıldızların "fakir insanların ruhlarıydı, zengin bir yıldızda akşam yemeğinden sonra sarhoş bir şekilde eve yürüyorlardı."
