İnsanlar düşünceyi dışsallaştırarak güçlendirmek, anılarını geliştirmek ve zor görevler yaparken kendilerini cesaretlendirmek için kendileriyle konuşurlar. Bununla birlikte, kendi kendine konuşma takıntılı hale geldiğinde ve sosyal olarak kabul edilebilir olmadığı durumlarda devam ettiğinde şizofreni belirtisi olabilir.
Birçok küçük çocuk, davranışlarını kendilerine anlatır ya da öğrenme sürecinin doğal bir parçası olarak görevleri yaparken atması gereken adımları atlar. Zor bir görevi üstlenirken kendilerini sözlü olarak cesaretlendiren yetişkinler, sürecin doğal bir uzantısı olduğunu göstermektedir. Araştırmalar, karmaşık sınava girerken kendi kendine konuşmayı hatırlatıcı yardım olarak kullanan ergenlerin daha yüksek notlar aldığını göstermiştir. Bir başka çalışma ise, kayıp nesneleri arayanların yüksek sesle aradıklarının isimlerini tekrar etmesi durumunda, onları bulma ihtimalinin daha yüksek olduğunu göstermiştir.
Belirsizlik yaşayan insanlar da kendileriyle konuşurlar. Bir sınavda ne kadar başarılı olduklarından emin olmayan öğrencilerin, kendilerini iyi ya da kötü yaptığını düşünenlerden daha çok kendileriyle konuşma olasılıkları daha yüksektir. Bununla birlikte, psikologlar, düşük özgüvenlerini pekiştirdikleri için kendi kendilerini konuştukları zaman olumsuz yönde kendilerini ifade eden insanlara karşı dikkatli davranırlar. İnsanlar şizofreni belirtisi olarak kendileriyle konuştuğunda, genellikle geçmiş olayları veya konuşmaları yüksek sesle tekrarlar.
