Yerli Amerikan Yerlileri'nde, kuzgun, metamorfoz, değişim veya dönüşümü sembolize eder. Bazı kabileler bu özelliklerden dolayı kuzgunları bir hileci olarak görüyorlar ve kutsal insanlar sık sık ayinlerde kuzenlere anlaşılması zor olan vizyonları netleştirmek için çağırıyor.
Yerli Amerikalılar, kuzgunların kozmostan mesajlar getirdiğine ve bu mesajları kabilede onları almaya yetecek kadar değerli olanlara ilettiğine inanıyor. Buna ek olarak, kuzgunların insanların yüzleşemedikleri düşüncelerine cevap bulmalarına yardımcı olduğu düşünülmektedir. Kuzgunların, bir kişinin etkilerinden iyileşme sürecine başlamasına yardımcı olmak için bu sırları açığa çıkarmaya yardımcı olduğuna inanılmaktadır.
İskandinav tanrısı Odin bir kuzgunla temsil edilir. Odin, İskandinav panteonunda birçok şeyin tanrısıdır, fakat öncelikle bilgelik, savaş ve ölümdür. Bir kuzgun ortaya çıktığında, Odin'in izliyor olduğu düşünülüyordu. Başka bir savaş tanrısı olan Apollo da bir kuzgunla temsil edildi. Antik Yunanistan'da, Apollo'nun Doğu ya da Güney'den uçan bir kuzgun şeklinde ortaya çıkması, gelecek olan iyi şeylerin bir işaretiydi. Kuzgun, yalnızca tanrıça Morrighan'ın değil aynı zamanda hepsi de insanları gözetlemek için kendilerini bir kuzgun haline getirebilen cadı ve büyücülerin temsilcisi olduğu Kelt mitolojisi için çok önemlidir. Kuzgun, Celtic mitolojisinde de ölümün bir simgesiydi. Kuzgun her zaman eski kültürlerde kötü bir sembol olmasa da, literatürde kuzgunun ortaya çıkması genellikle iyi şeylerin geleceği anlamına gelmez. Edgar Allen Poe'un "Kuzgun" adlı şiirinde, bir adam kapısından ötürü öfkelenen varlığı nedeniyle rahatsız oluyor, kelimenin tam anlamıyla deliriyor.
