Kalamar, balıkların yaptığı gibi solungaçları kullanarak sudaki oksijeni alır. Bu solungaçlar kalamarın mantosunda, kalamarın başının arkasındaki yumuşak ama kaslı boşlukta bulunur.
Kalamar, mantosunu örten kasları genişleterek ve etrafındaki suyun boşluğa akmasına izin vererek yüzer. Su mantonun içinden geçerken kalamarın solungaçlarından geçer. Solungaçlar oksijeni sudan alır ve kalamarın dolaşım sisteminde ürettiği karbondioksiti aynı suya atar.
Sudan oksijen çıkarıldığında, oksijen hemen kalamarın dolaşım sistemine kana girerek girer. Oradan oksijene ihtiyaç duyan tüm hücrelere taşınır.
Mantodaki tüm kaslar aniden büzülür, bu da kalamarın henüz aldığı suyu ve atık karbondioksiti, kalamar başının arkasındaki huni olarak bilinen bir tüpten dışarıya zorlar. Huniden çıkan bu su jeti kalamarı geriye doğru iter ve işte bu şekilde hareket ederler. Bu hareket yöntemi o kadar güçlü ki, bir kalamar avcıdan kaçarsa, saniyede 25 vücut uzunluğu kadar hızlı hareket edebilir.