İsostatik ayar, bilim insanlarının okyanustaki son havzaların sona ermesinden bu yana büyüklüğünün arttığını hesaba katan düzeltici bir faktördür. Buzulların erimesi yerine, Dünya yüzeyinin bir zamanlar Avrupa ve Kuzey Amerika'nın çoğunu kaplayan ağır, kalın buz tabakalarından toplanması.
Dünya yüzeyinde bulunan tabakalar birkaç kilometre kalınlığındaydı ve bu önemli ağırlık gezegenin yapısında büyük değişimlere neden oldu. Sonuç olarak, Dünya'nın mantosunun bir kısmı hala okyanusların altından, daha önce buzulları barındıran kara alanlarına, Dünya'nın yükselen bazı kara yüzeylerine sahip olması ve bazı okyanus derinliklerinin hala Dünya'nın merkezi ile ilişkili olarak düşmesiyle ortaya çıkıyor.
Bu, buzul izostatik ayarının ya da GIA'nın yılda -0.3 milimetre deniz seviyesindeki değişime neden olduğu anlamına gelir. Bu küçük bir düzeltme büyüklüğüdür, ancak ilgili belirsizlik minimum yüzde 50'dir. Genel olarak, okyanus aslında zamanla oda kazanıyor ve izostatik ayarlamanın amacı deniz seviyesinin sadece oşinografik olayları yansıtmasını sağlamak.
