İncil'deki başlıca peygamberlerden bazıları, İşaya, Yeremya, Daniel, Ezekiel ve İlyas. İsa ve Vaftizci Yahya da peygamber olarak kabul edildi, ancak İsa öncelikle Tanrı'nın Oğlu olarak biliniyordu. Roma Katolik geleneğine göre, büyük peygamberler kamusal veya özel vahiyleri olanlardır. Küçük veya ikincil peygamberler, vizyon sahibi olan ancak asla tutarlı bir peygamberlik tarihi olmayanlardır.
Yeşaya, Kudüs ve Yahuda ile ilgili olarak Yahuda'daki Yahudilere olan kehanetlerini anlattı. Yahuda kralları olan Uzziah, Jotham, Ahaz ve Hezekiah dönemlerinde konuştu. Zaman periyodu 740 ile 680 B.C arasındaydı ve İncil kitapları açısından tarihsel ortam 2 - 15 - 21 ve 2 - 26 Chroniküller arasıydı.
Daniel'in de İncil'de kendi kitabı var ve kehanetlerini Babil'deki tutsak Yahudilerle ve Gentile krallarıyla konuştu. Kehanetleri İsrail ve Gentile milletlerle ilgiliydi ve en meşhurları Babil Kralı Nebuchadnezzar döneminde, aynı zamanda Musevi Kralı Jehoiakim, Jehoiachin ve Zedekiah döneminde de konuşuldu. Daniel'in kehanetleri, İşaya'dan yaklaşık bir asır sonra başlayarak, 605 ile 536 yılları arasında gerçekleşti.
