İlericiler ABD'de siyasi reformu ve sosyal aktivizmi destekledi. İlerici hareket 1890'lar ve 1920'ler arasında gelişti. Bu hareketin amacı, siyasi makineleri keserek ve açığa çıkararak ve doğrudan demokrasi yollarını kurarak devletteki yolsuzluğu engellemekti.
İlerleyiciler ayrıca, adil rekabeti teşvik etmek ve tüketicilere fayda sağlamak için algılanan antitröst yasaları tarafından düzenlenen tekelci şirketleri de istediler. Salonlara dayanan tüm yerel patronların politik güçlerini imha etmek için yasaklamayı desteklediler. İlericiler ayrıca kadınların siyasi oyunda daha temiz bir oy kullanma tabanını güçlendirmek için oy kullanmalarını teşvik etmeye çalıştı.
İlericiler, modernizasyonu gerektiren ve meyve, tıbbi, bilimsel ve mühendislik çözümleri getirebilecek eski yönetim çözümlerini tanımlayabilecek bir verimlilik hareketi oluşturmayı amaçladı. Bu verimlilik hareketinin ayrılmaz bir parçası Taylorizmi ya da bilimsel yönetimi teşvik etmekti.
Birçok aktivist halk eğitimi, finans, tıp, kiliseler, sigorta ve yerel yönetimlerde reform yapmak için elele katıldı. İlerleyenler, sosyal bilimleri, özellikle siyaset bilimi, tarih ve ekonomi olmak üzere, bilimsel hale getirerek profesyonelleştirdiler ve dönüştürdüler. Ulusal siyasi liderler arasında Cumhuriyetçi Robert M. La Follette, Sr., Charles Evans Hughes ve Theodore Roosevelt ve Demokrat taraftaki Woodrow Wilson, Al Smith ve William Jennings Bryan yer aldı.
İlericiler çoğunlukla orta sınıftan destek aldı ve destekçileri arasında iş adamları, avukatlar, öğretmenler, doktorlar ve bakanlar vardı. Batı Avrupa’daki bilimsel gelişmeleri keskin bir şekilde takip ettiler ve 1913’de Federal Rezerv Sistemi’ni oluşturmak gibi bankacılık politikalarında büyük dönüşümler sağlayan birçok politika kabul ettiler.
