Guglielmo Marconi telsizi icat etti çünkü elektrik bilimi ve fizikten etkilendi ve Heinrich Rudolf Hertz'in elektromanyetik radyasyon alanındaki çalışmalarını genişletmek istedi. Ailesinin zenginliği nedeniyle, aile kanalında, radyonun gelişmesine yol açan deneyler yapmayı başardı.
Marconi'nin ilgisi, Hertz'in ölümünden sonra ortaya çıkan makalelerden doğdu. Hertz'in çalışmalarını araştırmış bir üniversite fizikçisi ve Marconi'nin komşusu Augusto Righi altında çalışabildi. Sadece yardımcılarıyla sadece çatı katında çalışan Marconi, bir mil ötede sinyal gönderebilecek bir cihaz yarattı.
İtalyan hükümeti fon talebini reddetti, bu nedenle 1896'da annesiyle birlikte Marconi İngiltere'ye gitti. İngiliz Postanesi, çalışmalarını finanse etmekle ilgilenen gruplar arasındaydı. 1899'da Marconi, Fransa'dan İngiltere’ye İngiliz Kanalında ilk kablosuz radyo sinyallerini gönderdi. 1902'de, Kanada'dan İngiltere'ye Atlantik Okyanusu üzerinden başarıyla bir sinyal gönderdi. Marconi radyolarının ilk versiyonları, Titanik 1912'de battığında yüzlerce hayat kurtarmasında çok önemliydi.
1900'de ayarlanmış telgraf için ilk patentine ek olarak, Marconi buluşları için birkaç başka patent aldı. Bunlar arasında ilk kablosuz alıcı olan manyetik bir detektör, yatay yönlü bir anten ve sürekli dalgalar üretmek için bir sistem vardı. 1909'da Marconi, çalışmaları için fizik dalında Nobel Ödülü'nü aldı.
