Güney Afrika'da yoksulluğun nedenleri çok ve karmaşık. Bir apartheid tarihi, onlarca yıldan bu yana gelir eşitsizliğini daha da arttırdı; Afrikalılar, Asyalılar ve diğer beyaz olmayanlar düşük kaliteli eğitim ve sağlık hizmeti için kısıtlı istihdam imkânlarıyla sınırlı kaldılar. CAI olarak da bilinen Danışmanlık Afrika Girişimi, bu yoksulluğun Güney Afrika toplumunda ve kültüründe daha büyük, sistematik bir eşitsizlik belirtisi olduğuna inanıyor.
İşsizlik, yoksulluk ve ırk Güney Afrika'da güçlü bir şekilde birbirine bağlı. Çoğunlukla beyazlardan oluşan seçkin azınlık, 2008 nüfusunun yalnızca yüzde 9,2'sini oluştururken, gelirin yüzde 40,3'ünü tuttu.
1995'te Güney Afrika hükümeti, yoksulluk sınırını iki yetişkin ve ayda üç R840'tan daha az kazanan veya kabaca 80 $ 'dan oluşan bir kent hanesi olarak belirledi. Hükümet, işsizlere gelir ve rahatlama sağlayan geçici işler yaratmak için ve Kamu İşleri Programı'nı veya EPWP'yi başlattı ve siyah iş başvurusunda bulunanları hedefleyen olumlu eylem politikaları oluşturuyor.
Hükümet ayrıca, 6 yaşına kadar olan çocuklar ve hamile kadınlar için ücretsiz sağlık hizmeti sağladı, kırsal kesimdeki fakirleri hedef almak için çocukları temel beslenme ve yeniden yapılandırılmış sağlık hizmetleri konusunda eğiten programlar yarattı. Hükümet ayrıca, okulları yenilemek ve yeniden yapılandırmak için fon sağladı ve dezavantajlı siyah çocukların beyaz veya renkli akranlarıyla daha da sert rekabet edebilmeleri için olumlu eylem politikaları oluşturdu.
