Elektrostatik denge, iletkenlerin yüzeylerinin içindeki ve altındaki itici yükleri en iyi şekilde azaltmak için iki iletken arasındaki elektrik yükünün gerekli mesafede olduğu yüklü iletkenler tarafından elde edilen bir durumdur. Bir iletken elektronların içinde atomdan atoma serbestçe hareket etmesini sağlayan bir malzeme.
Bir iletken aşırı bir yük edindiğinde, yük iletkenin itme kuvvetlerini azaltacak şekilde iletken boyunca serbestçe hareket eder. Elektrostatik dengeye ulaşan bir iletkenin ana özelliklerinden biri, iletken yüzeyinin altında veya içinde herhangi bir yerde elektrik yükünün sıfır olmasıdır.
Bu, iç çember ile dış çemberin yüklü iletkenler olduğu iki eşmerkezli daire arasındaki boşluk göz önüne alınarak en iyi şekilde gösterilir. Örneğin, dış çember pozitif olarak yüklenir ve iç çember negatif olarak yüklenirse, iki iletken elektrostatik dengeye yalnızca çemberler arasındaki boşluk negatif ve pozitif yükleri dengelemek için doğru olduğunda ulaşır. Bu nedenle, her iki iletkenin yüzeyinde veya altında kalan herhangi bir elektrik kuvveti varsa, bunlar negatif ve pozitif yükler arasındaki denge için uygun olana kadar yüzeye çekilir. Bu prensip ilk olarak 19. yüzyılda İngiliz fizikçi Michael Faraday tarafından gösterildi.
