Dünya ısısı jeolojik olarak aktiftir, çünkü iç ısısı dış çekirdeği ve litosferin erimesini sağlayarak plaka hareketini ve volkanik aktiviteyi teşvik eder. Dünya kabuğu, yükselen ve yarı sıvı dış çekirdeğin üzerine düşer. Yoğun ısı kuvvetleri erimiş kayayı yüzeye doğru yükseltir, yeni bir kabuk oluşturur ve yoğun jeolojik aktiviteyi yönlendirir.
Dünyanın jeolojik aktivitesi, yoğun iç ısısından kaynaklanmaktadır. Gezegen, genç gezegeni erimiş ve şiddetli bir şekilde sıcak hale getiren bir yıldız bombardımanı oluşturduğunda yaratılışından kalan ısıyı korur. Zamanla gezegenin dış yüzeyi soğudu, ancak iç kısımda çekirdek içindeki radyoaktif elementlerin çürümesi nedeniyle sıcak kalıyor. Bu ısı gezegenin jeolojik aktivitesini harekete geçirir ve yüzeyini sürekli hareket halinde tutar.
Güneş sistemindeki diğer karasal cisimlerden ay ve Merkür jeolojik faaliyet göstermezler; çünkü küçük cisimler olduğu için nispeten hızlı bir şekilde soğudular ve çekirdekleri katılaşır. Mars, ince atmosferi nedeniyle, ancak son zamanlarda ay veya Merkür'den daha fazla soğudu. Venüs, atmosferinin yüzeyinin yakınında tuttuğu yoğun ısı nedeniyle jeolojik olarak aktif bir gezegendir, ancak yüzeyi ayrı plakalardan oluşmadığından, Dünya'nın bazı özelliklerinden yoksundur.
