Çapa haçı, Hristiyanların İsa Mesih aracılığıyla kurtuluş umudunu sembolize eder. Çapa, Epistle’de Yeni Ahit’teki İbraniler’den bahseder ve ilk Hıristiyan sembollerden biridir. p>
Zulüm zamanları sırasında erken Hıristiyan kilisesinde, çapa haç sembolünün yerine geçti. İlk Hıristiyanlar, putperest çevreye olan inancının temel sembolünü halka göstermek konusunda isteksizdiler. Buna ek olarak, bazı kilise yönetmelikleri, takdir edilenin salt bir dekorasyon haline gelmemesi gerektiğini açıkladı.
Çapa, genellikle erken Hıristiyan Hristiyanların mezar yerlerinde bulunur. Kullanılan diğer ikame sembolleri trident ve Yunan harf chi'ye benzeyen çürük bir haçtı. O günlerde Çarmıha Gerilme sembolünün geniş yayılımı, çapanın dibinde bir kuzu idi: İsa'yı temsil eden kuzu ve çarmıhta çapa.
İbraniler 6: 19'da, İsa Mesih'in ölümü boyunca sonsuz yaşam umuduna "ruhun kesin ve kararlı bir kenarı" denir. İskenderiye Clement'i, sembollerin kullanımına karşı çıkan ilk kilise liderlerinden biriydi. Bununla birlikte, çapa haçını onayladı. Çapa haçı, İmparator Trajan'ın emri üzerine bir çapa bağlayıp denizde boğulan Aziz Clement'in şehitliğinin işareti idi.
