Cadı testleri, bir insanın cadılık yapmaktan suçlu olup olmadığını belirlemek için tarih boyunca insanların kullandığı yöntemlerdir. Testler suyla yargılandı, Rab'bin Duasını ve “dokunma testini” okudu. Şüpheli cadılar bazen bir İncil'e karşı tartıldılar ve testin yöneticileri İncil'in ağır olması durumunda onları suçlu ilan ettiler.
Su ile yargılanmak, sanığın iplerle bağlanmasını ve su kütlesinin içine atılmasını içeriyordu. Teori, cadıların yüzecekleriydi, çünkü şeytanla iyilik elde etmek için vaftizlerini reddettiler, bu yüzden masum olan insanlar batırırken su onları geri itecekti. Su ile yargılanmanın diğer bir yöntemi, sanığı bağlamak ve onları suya atmak ve tanık, masum bir insanın duruşma sırasında boğulmasına izin vermeyeceği için, batırırlarsa bir cadı ilan etmektir.
Suçlanan cadıların da Rab'bin Duasını okumaları istendi ve testlerin yöneticileri, kötü niyetli veya tek bir kelimeyi yanlış telaffuz etmek gibi küçük hatalar yapmaktan suçlu olduklarını açıkladılar. Düzgün okuyan kutsal kitaptan aciz.
Suçlular, dokunma testini sanığa dokunma iddiasında bulunan kurbanların sanığa dokunduğunu iddia ederek yaptılar. Başkalarını cadı olarak adlandıran birçok insan, el koyma gibi saldırılara ve kontrol edilemez çığlıklara maruz kaldı. Kişinin spastik saldırıları, sanığa dokunurken durduğunda, suçlular, kurbanın, sözde cadı tarafından atılan kötü bir büyünün etkilerinden muzdarip olduğunu kanıt olarak kabul etti.
