Budizm, diğer varoluş düzlemlerinde yaşayan, tanrı benzeri, yarı ilahi varlıklar olan birkaç deva varlığını vaaz eder. Bununla birlikte, devalar diğer dinlerde tanrılarla yaygın olarak ilişkilendirilen işlevleri yerine getirmez. Bu nedenle, Budizm, çok tanrılı değil, özcü olarak tanımlanır.
Budist kutsal yazılarındaki devaların amacı, ders vermek veya ibadet edenlere alegorik bir model olarak davranmaktır. Budizm'in çoğu dalında devalar, daha düşük aydınlanma düzlemlerinde insanlar veya diğer yaratıklar adına araya girmezler. Meditasyon ve Budist öğretilerine uyma yoluyla, insanların deva seviyesine yükselebileceklerine inanılır.
