Marcus Brutus, Shakespeare'in "Julius Caesar'ın Trajedisi" nin trajik kahramanıdır, çünkü Aristoteles'in trajik bir kahramanın unsurlarını bünyesinde barındırmaktadır: trajik bir kusuru vardır, yüksekden düşük servete düşme yaşadığı ve tanıdığı görülür Oyun sırasında kendi hatası. Oyuna "Julius Caesar" denmesine ve oyunda Sezar'ın öldürülmesine rağmen, oyunun duygularını harekete geçiren Brutus.
Aristo, trajik bir oyuna dahil edilmesi gereken unsurları ana hatlarıyla açıkladı. Bu unsurların birçoğu aynı zamanda eylem ajanı olan trajik kahramanın etrafında dönüyordu. Kısacası, trajik kahraman servet içinde iyiden kötüye doğru bir değişim geçirmeli.
Asırlar sonra yazılsalar da, Shakespeare'in trajedileri bu unsurları içeriyordu. "Julius Caesar" trajedisinde, trajik kahraman Marcus Brutus, 44.C.'deki Julius Caesar suikastına katılan aynı ismin tarihi figürüne dayanmaktadır. Trajik bir kahraman olmak için, Brutus'un önce trajik bir sonuca yol açacak bir kusuru olmalı: Caesar'ı öldürmesini öneren arkadaşı Cassius'a çok güveniyor. Sezar Yasası 3'te öldürüldüğü için, Brutus kararını mahvetmek için Yasası 5'in sonuna geldi ve bu nedenle trajik kahramanın başarısızlığını kabul etmesi için anagnoresis şartını yerine getirdi. Sonunda, Brutus Roma'ya kaçtığında soyluluğunu geride bıraktığında, statüsü azalır.
