Dünyayı, biri kuzeyden güneye, diğeri doğudan batıya doğru uzanan iki paralel hat kümesi kullanarak eşleme kavramı ilk olarak Yunan Eratosthenleri tarafından kullanıldı. Hipparchus, bu satırları belirli konumlar için koordinat olarak kullanan ilk kişi oldu.
Hipparchus, Eratosthenes'in coğrafyasının keskin bir eleştirmeniydi ve ızgara sistemine tam konumlar çizmek için trigonometri kullanarak ızgara sistemi üzerinde gelişti. Her iki Yunanlı haritacı da eski Fenikelilere borçluydu, çünkü enlemleri ya da Dünya'nın kutuplarından uzaklığı ilk belirleyenlerdi. Fenike yöntemi astronomik gözlemlere dayanıyordu. Boylam bu gibi gözlemlerle belirlenemez; bu nedenle, İngiliz mucit John Harrison'ın yüksek hassasiyetli zaman işleyişine dayanan boylamı belirlemek için bir yöntem geliştirdiği, Dünya üzerindeki herhangi bir yerden boylamı tam olarak belirleme sorunu 1762 yılına kadar devam etti.
