1941’de Ödünç Verme Yasası, Başkan Franklin Roosevelt’i savunmasını Amerikan güvenliğini önemsemediği herhangi bir ülkeye askeri teçhizat satmaya, kiralamaya veya ödünç vermeye yetkili kılan ABD Kongresi’dir. ABD’nin II. Dünya Savaşı’ndaki müttefiklerini resmi olarak tarafsızlığı bozmadan ve savaşa girmeden yardım etmesini sağladı.
Lend-Lease programı başlangıçta Amerikalı yetkililere savaşın neredeyse ülkeyi battığını bildiren Büyük Britanya’ya yardım etmeyi hedefledi ve 1940’ta artık mallar için para ödeyemeyeceklerdi. ABD, İngiltere’nin tahrip edilmemiş herhangi bir ekipman için iade edeceğini veya ödediğini ancak bu ödemeyi savaşın sonuna kadar erteleyebileceğini kabul ederek askeri teçhizatı İngiltere’ye devredecektir.
Program nihayetinde Fransa, Çin ve Sovyetler Birliği dahil olmak üzere diğer Amerikan müttefiklerine genişletildi. Savaşın sonunda ABD müttefiklerine 50 milyar dolarlık askeri malzeme sağlandı: İngiltere'ye 31.4 milyar dolar, SSCB'ye 11.3 milyar dolar, Fransa'ya 3.2 milyar dolar ve Çin'e 1.6 milyar dolar
Borç Verme Programının resmi adı "Amerika Birleşik Devletleri Savunmasını Teşvik Etmek İçin Bir Yasa" idi. ABD Dışişleri Bakanı olmaya devam eden Edward Stettinius tarafından yönetilen Borç Verme İdaresi Ofisi tarafından yönetildi.
