Birincil sapma, insanların kısa süre boyunca gerçekleştirdikleri sosyal norm ve standartlarla tutarsız davranışı ifade eder. Birincil sapma, dünyadaki toplumlarda görülür ve küçük ihlaller olarak ifade edilir. Bu sapkın davranış, ergenlik gibi bir büyüme aşamasına eşlik edebilir ve toplumun birincil sapkınlık faaliyetlerinde bulunan kişilere saptırma etiketini eklemeden hızlıca sona erer.
Psikologlar, birincil sapmayı, toplumdaki üyelere ve gruplara etiket uygulama nedenlerini ve bu etiketlerin etkilerini ifade eden etiketleme teorisi ile ilişkilendirir. Birincil sapmanın gelişimi, 1950'lere dayanır ve bu da ikincil sapma olarak adlandırılan ikinci bir sapma kategorisinin ortaya çıktığını gördü. İki tür sapkın davranış türünden araştırmacılar birincil sapmayı daha geçici ve iyi huylu buluyorlar. Birincil sapma ile meşgul olan bireyler kendilerini toplumun uygunlukları olarak kabul ederler ve toplum bu hislere karşılık verir. İkincil sapma, insanların ve grupların sürekli olarak bir grup kimliğinin parçası olarak kabul edilemez davranışlar sergilediği veya toplumun belirli yönlerini protesto ettiği sürekli isyan anlamına gelir. Bazı araştırmacılar, birincil sapma aktiviteleri yapan insanlara ve gruplara negatif bir etiketin uygulanmasının ardından ikincil sapmanın geliştiğini öne sürüyor. Olumsuz etiketlerin halka açık bir şekilde uygulanması, insanların sapkın faaliyetler yürütmeye devam etmelerini daha muhtemel hale getirdiğini öne sürüyorlar.
