Sert dış iskelet, metabolizma düzenlemesi ve aşırı sıcaklıklardan kaçınmak gibi uyarlamalar, akreplerin zorlu ortamlarda yaşamalarını sağlar. Akrepler, dünyanın en sert çöllerinde yaygındır.
Çok sayıda çöl akrepleri nadiren su toplarlar. Durgun su havuzlarının çöl ortamlarında bulunması zordur ve mevcut birkaç tanesi, potansiyel yırtıcı hayvanlar da dahil olmak üzere pek çok türün bulunduğu yerlerdir. Bu nedenle akrepler nemlerinin çoğunu avlarından alırlar. Düşük av yoğunluğu dönemlerinde, akrepler metabolizmalarını düşürür, bazen yılda iki böceğe maruz kalırlar. Düşük metabolizmaları da daha az oksijen kullanmalarını sağlar. Akreplerin çoğu gece yırtıcılarıdır, yani çöl güneşinin ısısından kaçarlar ve dehidrasyondan kaçınırlar. Akrepler gün boyunca kuma dökerler veya kayaların veya diğer kalıntıların altına saklanırlar, avcılardan kaçınırken ve avlarını tuzağa düşürmek için bir bakış açısı kazanırken serin kalırlar. Bir akrep sert dış iskeleti sert bir çöl ortamından mükemmel koruma, onları elementlerden ve bazı avcılardan korur. Dış iskelet ayrıca su tutmaya yardımcı olur ve kurumayı önler. Akrepler, diğer akrepler ve bazen kendi türlerinin akrepleri dahil olmak üzere, çok çeşitli avlarda hayatta kalabilen çok fırsatçı bir avcıdır.
