Galyalılar, Keltler ve diğer gruplar, Doğu'dan uzak Hunların baskısı da dahil olmak üzere birçok farklı sebepten dolayı Roma'yı işgal etti. Roma, ihtişamının ilk yıllarından bu yana, vatandaşların askerleri tarafından yönetilen bir cumhuriyetten, çoğunlukla boşta kalan vatandaşları yöneten seçkin bir bürokrasiye doğru ilerliyordu. San Jose Eyalet Üniversitesi İktisat Bölümü web sitesine göre, yumuşak ve zayıf büyüdü.
5. yüzyılın sonlarına doğru, Roma ordusu, Roma aristokrat ailelerinin memurları tarafından görevlendirildi, ancak vatandaş olmayan Galyalılar ve Almanların saflarından gelen ve böylece vatandaşlık kazanabilecek yardımcı asker sayıları arttı. Roma'nın zenginliği, imtiyazlı vatandaşların askerlik hizmetinden kaçınmasını kolaylaştırdığı için bu gerekli bir kötüydü ve Senato, halkın “ekmek ve sirklerle” halka açık huzursuzluktan kaçınılmasını seçti - kamu fırınlarından ücretsiz Coliseum gibi arenalarda .
Kuzeyden ve doğudan gelen baskı dış illere oturduğunda, Doğu'dan gelen daha fazla barbarın Galyalılar ve Almanlar tarafından daha önce ellerinde tutulan topraklara girmeleri ve onlarla savaşmaları daha kolaydı. Galyalılar İmparatorluğun işleyişinde söz sahibi olmalarına izin vermedi, giderek daha fazla memnuniyetsiz hale geldiler ve Roma askerlik hizmetlerine girmeye devam etmekten ve kendi insanlarını korumaktan daha az güçlendiler.
Sonunda bir Alman Visigoth olan Alariç, Roma'ya karşı toprak veya haraç talep eden bir barbar ordusunu yönetti. Neredeyse savunmasız şehir reddettiğinde, Alaric ve adamları içeri girdi ve istediklerini aldı. Roma'nın farkına varmak, artık bir zamanlar onun gücü değildi, kısa süre sonra diğer barbar orduları takip etti. Nihayetinde Roma, daha önce hüküm sürdüğü Galyalılardan korunmaya çalışmak zorunda kaldı.
