Bakanlar sorumluluğu, bakanların meclise karşı sorumlu olmalarını sağlayan yemin eder. İngiltere ve Kanada parlamentolarında bulunan anayasal bir görevdir.
Bakanlar sorumluluğu, Stuart egemenliği altında 17. yüzyıla kadar uzanan bir fikirdir. Parlamento üyelerinin, bakanlara suçu atamak, ancak kralı doğrudan eleştirmek için kullandığı bir mekanizmaydı. Bu, kralın suçlamaların üstünde olduğu ve kınanmaması gerektiği fikrine dayanıyordu.
Özel Konsey'e üye olan her bakan, yemin etmekle yükümlüdür. Bu bakanlar aynı zamanda tacın bakanları olarak da bilinir ve parlamento sistemine bireysel ve kolektif bir görevi vardır. Toplu yükümlülük, bakanların karar alma sürecindeki girdilerinden bağımsız olarak kabinenin isteğini takip etmek zorunda oldukları anlamına gelir. Toplu sorumluluk, bütün bakanları birleşik bir cepheye çıkmaya zorlar ve parlamentoya hitap ederken bir olarak konuşmaları gerekir.
Bireysel yükümlülük, bakanları, bireysel memurlar da dahil olmak üzere bakanlık altında çalışan departmanlar veya kurumlar tarafından sergilenen bireysel davranış ve davranışlardan sorumlu tutmaya zorlar. Bakan, her türlü geçişi düzeltmeli, özür dilemeli ve gerektiğinde kabineden istifa etmelidir. Bakanlar, astların eylemlerinden sorumludur, ancak kişisel düzeyde suçlanmazlar.
