Avrupa'da, MS 500 ile 1500 arasındaki döneme Orta Çağ denir çünkü Klasik ve Rönesans dönemleri arasındadır. AD
Orta Çağ, Rönesans döneminin ilk dönemlerinde yaşayan İtalyan hümanistleri tarafından uzun bir cahil uyuşukluk döneminden sonra eski Yunanistan ve Roma'nın klasik ideallerini nasıl diriltdiklerini vurgulamak için kullanılan bir terimdi. Ortaçağ'da, eski Roma'nın kozmopolit idealinden kesin bir kopuş meydana geldi ve Rönesans büyük ölçüde antik çağın sanatını ve felsefesini yeniden keşfetmeye dayanıyordu. Günümüzde pek çok tarihçi, Orta Çağ'a atıfta bulunmak için daha nötr bir ortaçağ terimi kullanmaktadır, çünkü bu, yalnızca diğer iki dönem arasındaki önemsiz bir duraklamayı değil, belirli bir tarihsel dönemi daha kesin olarak ifade eder.
