Anasazi'nin başlarında göçmenler vardı, küçük hayvanları avlayarak karada yaşayan ve yenilebilir bitkiler için yiyecek toplayanlardı. Arkeologlar Anasazi halkının yaklaşık 1200 BC'de daha kalıcı köylerde yaşamaya başladığını keşfetti. Kendi ülkelerinde hayatta kalacak bir tür bulmak için Meksika'dan gelen melezleme çeşitlerini mısır tarımı yapmaya başladılar. Kabak ve daha sonra fasulye, diyete eklenmiştir. Bunlardan ikincisi, Anasazi'nin kil çömleklerle pişirmeye başlamasından sonra yaklaşık 500 A.D. idi.
Mısır, çok yönlü bir gıdaydı, genellikle Anasazi dilinde bir harç ve havaneli kullanarak öğütülür, metate ve mano denir. Yulaf lapası veya tortilla versiyonlarını yapmak için mısır unu kullandılar ve genellikle bir çorbada mısır ve fasulyeyi birleştirdiler. Lezzet için biber kullandılar, kurutulmuş ve pişirilmiş çam fıstığı. Yiyecekleri daha uzun süre taze tutmak için, bunları tencerelerde, sepetlerde veya derin kazılı çukurlarda saklarlar. Bu aynı zamanda onu böcek ve hayvan yırtıcılarından ve neminden korudu.
Et hala diyetin bir parçasıydı. Anasazi, geyik, tavşan ve çayır köpeklerini düşürmek için farklı mızrak ve tuzak türleri kullandı. Dikenli armut kaktüs ve avize bitkisinden elde edilen meyveler gibi yabani bitkileri taradılar. Pigweed'i yeşil yapraklı bir sebze olarak kullandılar, çiğ veya pişmiş yaprakları yiyorlar, tohumları kızartıyorlar ya da tahıl benzeri bir dokuya öğütüyorlardı.
