Başlangıçta, ameliyat edilemeyen ameliyat sonrası hıçkırıklar, Ulusal Sağlık Enstitüleri'ne göre hızla yutma, su veya buz kırma, nefes tutma ve bir kağıt torbadan nefes alma gibi masum, topikal ve uyarıcı tedaviler kullanılarak tedavi edilebilir. Kalırlarsa farmakolojik müdahale düşünülebilir. Klorpromazin en sık alıntılanmaktadır ve NIH'ye göre, bu endikasyon için ABD Gıda ve İlaç İdaresi onayını almaya yetecek kadar denenmiş tek ajandır.
Tıbbi prosedürler ve sedasyon /anestezi altında olan hastalarda hıçkırık olayları için tetikleme olayları, torba-kapak-maske havalandırması sırasında midenin dağılması, diyaframın intra-operatif manipülasyonu ve metohexital, midazolam ve opoidler gibi anestezi ilaçları içerir Uluslararası Anestezi Araştırmaları Derneği’ne.
Eğer inatçı hıçkırıklar cerrahi sonrası, masum ilaçlarla yapılan denemelere rağmen, devam ederse, Chlorpromazine, NIH'ye göre günde 25 ila 50 miligramlık tek bir doz halinde veya oral olarak 25 miligram olarak oral olarak verilebilir. Proton pompası inhibitörlerinin kullanımı, NIH'ye göre gastroözofageal reflü hastalığına atfedilebilen hıçkırıklar için etkili bir hedefli terapidir. Hem intravenöz hem de nebülize edilmiş lidokain birkaç inatçı hıçkırık vaka çalışmasında bildirilmiştir ve IARS'ye göre gastrik boşalmayı teşvik etmek için Reglan markasıyla metoklopramid önerilmektedir.
Hıçkırıklar diyaframın istemsiz kasılmalarıdır, göğsü karından ayıran ve nefes almada önemli bir rol oynamaktadır. Her kasılmayı, karakteristik "hic" sesini üreten ses tellerinin aniden kapanması izler. WebMD’ye göre, 48 saatten daha uzun süren hıçkırıklara kalıcı hıçkırık, bir aydan uzun süren hıçkırık hıçkırık deniyor.
