İsveçli mühendis Alfred Nobel'in dinamit buluşunun olası bir nedeni, 1800'lerin ortalarında inşaat işlerinin ve patlatma taşlarının güvenliği idi. Nobel, Stockholm'de köprüler inşa etmeye yardımcı oldu. Kayanın patlamasında nitrogliserin kullanıldı ve nispeten güvensiz bir yöntemdi. Nobel Ödül Örgütü'ne göre, Alfred Nobel'in kardeşi Emil, nitrogliserin patlamasında öldürüldü.
İtalyan kimyager Ascanio Sobrero, Nobel patentlerinden yaklaşık 20 yıl önce nitrogliserin icat etti, ancak sıvı halde, patlayıcı çok uçucu. Araştırmaları sayesinde Nobel, nitrogliserinin ince bir kil ile karıştırılmasının, sıvıyı doğrudan deliklere yerleştirilebilecek çubuklara dönüştürdüğünü buldu. Pnömatik matkapla birlikte, patlatma taşı çok daha güvenli ve daha kârlı hale geldi.
Nobel, 1863'te Nobel patentli patlayıcı olarak da bilinen patlatma kapağını icat etti. Bu patlatıcı patlayıcıyı ateşlemek için ısı yerine şoklara dayanıyordu. Nobel, 1867'de ABD dinamit patentini aldı ve daha sonra patlayıcı jelatin patentini aldı. 1864'te başlayan Nobel, Avrupa çapında birçok dinamit fabrikası kurdu ve Amerika Birleşik Devletleri ve Avustralya'ya dinamit ihraç etti.
Dinamit icadı olmadan önce, Stockholm şehir sınırları içerisinde nitrogliserinle denemeyi yasakladı. Nobel, daha güvenli bir patlayıcı türü geliştirmek için Almanya, İskoçya ve İtalya gibi çeşitli ülkelerde çalıştı.
