Şair Alfred Lord Tennyson, "Ulysses" adlı şiiri boyunca birkaç konuşma figürü kullanır. Ulysses anlatıcısı, kendisini yırtıcı bir hayvanla karşılaştıran bir metafor olan "aç bir kalple dolaşıyor" olarak nitelendirir. Şiir, içmekten zevkle çıkan savaşı karşılaştırmak için, "Akranlarımla savaşın hazzı sarhoş" diyerek bir metafor kullanır.
Anlatıcı, "yaşamı sonuna kadar yaşatmanın" eski bir versiyonu olan "İçecekler /tolere edeceğim" dediğinde, yaşam yaşamını içmeyle karşılaştırır. Şiir, insanı insan olmayan nesnelere niteleyen "yağmurlu Hyades /Vext loş" diyerek denizi ve Hyades adı verilen bir yıldız grubunu kişileştirir. Şiir, “bir batan yıldız gibi bilgiyi takip etmek” doğrultusunda, bir yıldızı denizcilerin yaptığı gibi bir rehber olarak kullanma bilgisini takip etmeyi karşılaştıran bir benzeşime sahiptir. Şiir, gecenin başlangıcını ve yıldızların görünümünü tarif ederek, gece kavramını kendi ölümünün metaforu olarak kullanır. Şiirin anlatıcısı, denizcilerini "bir sinecdoche" olan "ruhlar" olarak adlandırır, çünkü söz konusu nesnelerin tamamı için durmak için bir parça kullanır.
