İngiliz Parlamentosu, Amerikan sömürgecileri tarafından Tahammül Edilemez Yasalar olarak bilinen Zorlayıcı Yasaları, Boston halkını Boston Çay Partisi için cezalandırmak ve İngilizlerin Massachusetts üzerindeki kontrolünü güçlendirmek için uyguladı. İngilizler Boston ve New England'ı diğer kolonilerden izole etmek için sıkı sıkıyönetim kurallarını kullanmayı umdular.
Boston Limanı Yasası, kolonistler tahrip ettikleri çayı ödeene kadar Boston limanını kapattı. Massachusetts Hükümeti Yasası, tamamen serbest Massachusetts'in sömürge hükümetini ortadan kaldırarak, otoriteyi taç atanmış bir valinin elinde bıraktı. Adalet İdaresi Yasası, Britanya yetkililerinin İngiltere'de kolonilere işlenen suçlardan yargılanmalarına izin verdi. Çeyrek Yasası, başka konaklama imkânı yoksa, sömürgecileri özel askerler içinde bile İngiliz askerlerini barındırmaya zorladı. Québec Yasası, sömürgecilerin Quebec eyaletine iddia ettikleri ve birçok Protestan sömürgecisinin kızdığı Kanada’daki Katolikler için ibadet etme özgürlüğüne izin veren tartışmalı bölgelere dönüştü.
Büyük Britanya, bu tür kısıtlamalarla karşı karşıya kaldıklarında, sömürgecilerin İngilizlerin taleplerini yerine getirip İngilizlerin gözetimine sunacaklarını varsaydı. Bunun yerine, sömürgeciler eylemleri özgürlüğe tehdit olarak görüyorlardı ve yasalar Büyük Britanya için sömürge nefretini artırıyordu. Zorlayıcı Yasaların uygulanmasından kısa bir süre sonra, İkinci Kıta Kongresi ve Bağımsızlık Beyanı'nın başlangıcı olan Birinci Kıta Kongresi toplandı.
