Tavşanlar bağırırlar, yüksek sesle bağırırlar veya incinirken veya ölürken veya çok korktuklarında ıslık çalarlar. Tipik olarak, tehlike çağrısı bir yaralanmadan sonra, hayvan hasta olduğunda veya hayvan bir avcı tarafından yakalandığında veya yaralandığında meydana gelir. Sesi yaparken tavşanın kulakları geri gelirse, tavşan yakın çevredeki bir şeyden korkar. Gergin kasların ve dik bir kuyruğun eşlik ettiği bir hırıltı sesi öfke ve saldırganlığı gösterir.
Diğer istasyonlar, tavşanlar iletişim kurmak için çeşitli sesler ve vücut dili kullandığından, rahatsızlığı belirten sesler de verir. Gevezelik yapan ve arka ayağı sıkan dişler de, özellikle tavşan kaçamadığı zaman korku gösterir. Bu davranış genellikle tavşan avcı veya korkutucu görünen başka bir rakip tarafından yakalandığında ortaya çıkar.
Hasta tavşanlar sıkıntılarını belirtmek için sıklıkla ses çıkarır. Örneğin, hasta bir tavşan, özellikle diş problemi olduğunda dişlerini agresif bir şekilde öğütebilir, ancak hafif diş tıklaması mutluluğu gösterir. Hasta tavşanlar da sızlanır veya gıcırtı yapar ve horlama üst solunum yolu enfeksiyonuna işaret edebilir.
Titreme, korku ya da hastalığa verilen tepkiden ziyade, genellikle mutluluk işaretidir. Kendini tehdit altında hisseden ve saldırmayı planlayan tavşanlar, saldırı olmadan önce sık sık hissederler.
