Sözdizimsel bilgi, kelimelerin toplanma ve cümlelerin belirli bir dilde oluşturulma şeklini içerirken, anlamsal bilgi, asıl metinden, sembollerden ve işaretlerden elde edilen anlamı içerir. Sözdizimsel bilgi, diller arasında değişir. çünkü farklı dillerde cümleler oluşturmak için kelimelerin nasıl kullanılacağına dair farklı sözdizimsel kurallar vardır.
Öğretmenler, cümle yapısını erken çocuklara okuyarak ve konuşurken cümle yapılarını modelleyerek öğretmeye başlarlar. Öğretmenlerin sınıfta doğru cümle yapısını okul öncesi ve anaokulu kadar erken kullanmaları önemlidir, böylece çocuklar doğru cümle yapısını izleyen kendi cümlelerini oluşturmaya başlayabilirler. Öğretmenler cümle yapılarını modellerken, çocukların sözcüklerin kendi dillerinde nasıl kullanıldığını öğrendiklerinde nasıl okumayı öğrendiklerini de öğrenir.
Öğrenciler yaşlandıkça, “pragmatik” olarak adlandırılan şeyleri öğrenmeye başlarlar; bu, insanların bir çok seçeneğe dayanarak yazmak veya konuşmak istediklerini seçme şeklinin bir araştırmasıdır. Bu, bağlam ve çağrışım yanı sıra bireysel tarzı bakar. Öğretmenler ayrıca öğrencilere bağlam ipuçlarını kullanmanın, öğrencinin daha önce anlamadığı belirli bir kelimenin anlaşılmasına yol açabileceğini gösterebilir.
