Savunma davranışı, bir kişi algılanan bir tehdide tepki gösterdiğinde ve kendini koruma önlemleri kullanmaya başladığında oluşur. Savunma davranışları çeşitli şekillerde ortaya çıkar, ancak genellikle kişi tedirgin, gürültülü ve hareketli hale gelir.
Savunma davranışları, insan atalarının hem fiziksel hem de psikolojik olarak hayatta kalmasına yardımcı olan ilkel savunma mekanizmalarından kaynaklanır. Bir tehditle karşı karşıya kaldığında, savaşma ya da kaçma dürtüsü devreye giriyor ve gidecek yer olmadığında, bir insanın savaşmak istemesi doğal. Savunma davranışları sergileyen bir birey, fiziksel bir dövüş ya da zihinsel bir davranış olsun, savaşa hazırlanıyor.
Bir kişi savunma davranışı sergilerken, tedirgin olur ve vücuduna adrenalin pompalar. Yüksek sesle olur ve daha büyük görünmeye çalışır. Bu, tehdidi korkutmak için doğal bir girişimdir.
Savunma davranışlarına başvurma ilk dürtüsü, birileri sinirlendiğinde ve düşünceleri ve duyguları sözelleştirmekte zorlandığında da oluşur. Küçük bir çocuk öfke nöbeti attığında, bunun nedeni çoğu zaman kızgın olması ve duygularını ifade etmenin başka bir yolunu bulamamasıdır. Sinir krizi stresi azaltır ve adrenalin için bir çıkış olur. Bir kişi genellikle bu davranışları sergilediğini bilmez.
