Samiriyeler, Samiriye'yi 700 BC kadar erken işgal eden eski bir Semitik insanlardı. Samiriye, Judea'nın kuzeyi ve Celile'nin güneyindedir. Samiriyeliler, erken dönem İbranice kabilelerinin kalıntıları olduğunu iddia ettiler ve İsrailliler ve Samiriyeliler birbirlerine karşı hor gördüler.
Yahudiler gibi, Samiriyeliler de RAB’ye tapmış katı monoteistlerdi. Bununla birlikte, Eski Ahit'in ilk beş kitabından başka hepsini reddetti ve Tevrat sürümlerinin İsraillilerinkinden üstün olduğunu iddia etti. Kendi tarihlerine göre, Samiriyeliler, yerel pagan halkıyla evlenmiş olan İsrail'in Kayıp Kabilelerinin üyelerinden alınmıştır.
Samiriyelilere yönelik antipati, İsraillilerin Celile ile Kudüs arasında seyahat ederken sadece Samiriye'ye ayak basmamak için Ürdün Nehri'ni iki kez geçecekleri şekilde oldu. Samiriyelilerin Kudüs'teki tapınakta ibadet etmelerine izin verilmedi ve bölgedeki bir dağın üzerine kendi tapınaklarını inşa ettiler. Bununla birlikte, İsa Mesih'in İsrail’e yaptığı yolculuklarda, Yahudilere baktıkları gibi onlara bakarak düzenli olarak Samiriye’yi gezdi. İyi Samiriyeli'nin benzetmesini anlattı ve ardından öğrencilerine Samiriyelilere de bakma emri verdi. Mesih'in Samiriyeliler'i kucaklaması, Gentiles'i kucaklamasının öncüsü idi.
