Öfkenin argümanına bir örnek, başkalarını kendi görüşlerini kabul etmeye ikna etmenin bir aracı olarak bir duruma kişisel, öznel ve açıkça olumsuz tepkilerine dayanan bir konuşmacı veya yazardır. Bir konuşmacı Örneğin, "Şikayetime cevap veremediklerinde şirketimin yönetimine çok kızgınım ve bu kişilerin yerini almasını sağlamak için hepimiz öncelik vermeliyiz" diyebilir. Bu, etik olmayan bir yanlışlık olarak adlandırılan, akademik olmayan ve uygunsuz bir retorik biçim olarak kabul edilir, çünkü konuşmacının kişisel öfke duygusunu başkalarına destek olmak için başkalarına aktarmaya dayanır.
Öfkeden gelen bir argüman uygunsuz bir retorik araç olarak kabul edilir, çünkü izleyiciyi veya dinleyiciyi kendi sonuçlarını oluşturan öngörülemez. Her ne kadar duygusal bir temyiz, "pathos" olarak adlandırılan meşru bir retorik araç olarak kabul edilse de, bunu mantık veya etik unsurlarını tartışmaya dahil etmeden yapmanın üç retorik yanlışlıktan biri olduğu kabul edilir.
Yazar veya konuşmacı kendi bakış açısını mantıksal olarak destekleyemediğinde, mantıksal bir yanlışlık meydana gelir. Retorikte kırmızı halkalar, aceleci genellemeler ve sekreter olmayanlar gibi çeşitli mantıksal hatalar vardır. Duygusal yanlışlıklar arasında grup düşünme, saygınlık ve korkutma taktikleri bulunur. Öfkenin argümanına ek olarak, etik yanlışlıklar, günah çıkarma, kişisel saldırılar ve birliktelik suçunu içerir.
