Kedilerin dokuz canı olduğu idiomatik ifadesi, kedilerin keyfi olarak sınırlı bir bağışıklığa sahip oldukları gerçek bir gerçeklikten değil, yerli kedinin etkileyici çevikliğiyle ilgili olabilecek bir efsaneden kaynaklanmaktadır. Kederli el becerisini tanımlamanın figüratif bir yolu olarak, dokuz hayat efsanenin canlı görüntülerini canlandırıyor, bu yüzden William Shakespeare'in ünlü yıldız düşkünleri “Romeo ve Juliet” adlı öyküsüne gönderme yapmasının nedeni bu olabilir. Genel olarak, bu sayı için kesin bir köken tespit etmek zordur, dokuz numaraya özel bir önem veren Mısır ya da Çin inanç sistemlerinde kökenleri olsa da, dokuz numaraya ilişkin bir açıklama da dahil olmak üzere.
Eski Mısır vurgusunun dokuz numaraya vurgusu, güneş tanrısı Atum-Ra ile ilgilidir. Bu tanrının bir kedinin formunu alabildiği ve diğer sekiz tanrıya doğduğu söylendiği için Atum-Ra, tek bir varlıkta dokuz hayat kavramını temsil ediyordu. Çin'de, dokuz rakam, üçün üç grubunu temsil ettiği için ne kadar iyi ayrıldığından şanslı sayılıyor. Kedilerin birden fazla yaşamı olduğuna inanan başka kültürler de vardır, ancak sayı değeri her zaman dokuz'a eşit değildir; bu, efsanenin muhtemelen bir kedinin hayatta kalma konusundaki üstün kabiliyetinin düşme olasılığı ile ilişkili olduğunu gösterir.
