Mezopotamya'nın sosyal yapısı bir kral ve soyluları, rahipleri ve rahibeleri, üst ve alt sınıfları ve köleleri içeriyordu. Mezopotamya'daki sosyal yapı hiyerarşikti.
Mezopotamya'daki kralların, tanrılar ve tanrıçalarla özel bir ilişki içinde oldukları düşünülüyordu; bu da, sıradan insanlar ile ilahi güçler arasında aracı olmalarını sağladı. Bu, ülkeyi yönetmede ne kadar başarılı olduklarına da yansıdı.
Rahipler ve rahibeler asalet kadar üst sıralarda yer aldı. Dini hizmetlere başkanlık etmenin yanı sıra, iyileşmek istediklerinde insanların başvurdukları kişilerdi. Rahipler ve rahibeler genellikle yüksek derecede eğitimliydiler ve okuyabiliyor ve yazabiliyorlardı.
Üst sınıflar genellikle tüccarlardan, esnaflardan, öğretmenlerden ve diğer zengin bireylerden oluşur. Normalde köleleri vardı ve çocukları için bir eğitim alabilmişlerdi. Üst sınıflardaki kadınlar, örgün eğitim almanın dışında, genellikle erkeklerle aynı haklara sahipti.
Alt sınıflar, şehirleri sorunsuzca işleten mesleklerde çalışan insanlardan oluşuyordu. Bunlara balıkçılar, araba sürücüleri ve sepetçiler dahildir. Bazı meslekler mücevher üreticileri gibi üst sınıflarla kesişmiştir. İnsanların sınıflar arasında hareket etmesi mümkündü, ancak kadınlar genellikle daha az istenen düşük sınıf mesleklerini işgal etti.
Köleler Mezopotamya hiyerarşisinin dibindeydi. El işçiliğinden ustalarının çocuklarına özel ders vermeyi kapsayan çok sayıda görev yaptılar. İnsanlar savaş sırasında yakalandıktan, bir suçtan ceza alındıktan veya kaçırılıp başka bir bölgeden köleliğe satıldıktan sonra köle olurlar. Bazı köleler özgürlüklerini satın almak için yeterince çalışabildiler.
