1868’de Japonya’da gerçekleşen Meiji Restorasyonu, politik gücü shogun’tan imparatora kaydırdı, Japonya’nın hızla modernleşmesine yardımcı olan bir değişim. Bu hızlı modernleşme Japonya’nın Batı sömürgeci güçlerinin ekonomik ve askeri rakibi.
Meiji Restorasyonu'nun kökleri, 18. ve 19. yüzyıllarda Japonya'da ve dünyada meydana gelen sosyal değişimlere dayanıyordu. Bütün gerçek siyasi gücü korurken Japonya'yı imparator adına yöneten avcılar Avrupalıları toplumlarından uzak tutarak yabancı nüfuzu sınırlamaya çalıştı. Japon tüccarlar, bu yüzyılların yükselen küresel ticaretinde yer almaya başladıkça, zenginlikleri ve güçleri tarım sektöründen elde edilen shogun, daimyo (efendiler) ve samuray pahasına siyasi nüfusta büyümeye başladılar. >
Bu siyasi yapı, Commodore Matthew Perry'nin Amerikan filosunun Tokyo'ya demirlediği ve Japon hükümetini ülkeyi dış ticarete açmaya zorladığı bir kriz noktasına gelen gergin bir durum yarattı. Amerikan gemilerinin gücüne şok veren Japon seçkinler, shogunattan kurtulmak ve imparatoru Batılı görünümlü, modernize edici bir rejimin merkezinde birleştirmek için bir araya geldiler. Birkaç yıl içinde, rejim tüm Japon feodal sistemini ortadan kaldırdı, para ve vergi sistemlerinde reform yaptı ve bir ulusal ordu kurdu. Hükümet ayrıca saldırgan bir sanayileşme kampanyası başlattı.
Bu değişiklikler bir miktar direnç yaratmasına rağmen, Meiji Restorasyonu, Japonya'yı 40 yıl içinde görece bağımsız savaşların geleneksel, zirai bir yamalı çalışmasından birleşik bir sanayi durumuna başarıyla dönüştürdü. Bu, ülkeyi Avrupa güçlerine rakip olarak kurdu ve Japonya, 19. yüzyılın sonuna kadar kendi kolonilerini yaratmaya başladı.
