Makroekonomide GSYİH kullanımı, kolay hesaplamanın avantajını sağlar, çünkü çoğu GSYİH hesaplaması aynı metodolojiyi kullanır ve okuryazarlık seviyeleri gibi gelişme önlemleriyle ilişkilendirilir. GSYİH kullanmanın dezavantajları, yeraltı ekonomisini dışladığını ve ev işçiliğinin değerini göz ardı etmesini içeriyor.
GSYİH kullanımı, bir ülkede bulunan gelir eşitsizliklerini gizler çünkü tekdüze gelir tablosunu boyar. Namibya gibi bir ülke, iki ülkenin kişi başına düşen GSYİH'ya sahip olmasına rağmen, Belarus'a göre en zengin yüzde 10 ile en yoksul yüzde 10 arasında büyük bir gelir açığı var. GSYİH, parayla değiş tokuş edilmeyen mal ve hizmetler olan piyasa dışı üretimi hariç tutmaktadır, ancak bu tür üretimin değeri vardır. Boş zaman etkinliklerinin ve eski malların yerine daha kaliteli mal ve hizmetlerin değerini dışlar. GSYİH, kirlilik gibi ekonomik faaliyetlerin zararlı yan etkilerini görmezden geliyor, ancak bu etkileri düzeltmeye yönelik çabalara harcanan parayı da içeriyor.
GSYİH, yıkıcı günlük faaliyetlerinden elde edilen gelire benzer şekilde davrandığı sürdürülebilir ormancılık faaliyetlerinden elde edilen gelir gibi gelir getirici faaliyetlerin sürdürülebilirliğini dikkate almaz. Milli gelir, ekonomistler için GSYİH'ya uygulanabilir bir alternatif. Milli gelir, bir ülkenin vatandaşları tarafından kazanılan geliri temsil eder.
