Kurmaca olmayan edebiyat, genellikle, yazarın niyetiyle belirlenen dört türden birine uyar: anlatı bir hikaye anlatır; sergi bilgi sağlar; betimleyici, okuyucunun zihninde uyarıcı görüntüler üretir; ve izleyicinin fikrini değiştirmeye ikna edici girişimler. Kurgu dışı, çoğu zaman çeşitli türlerden öğeler kullandığından bunlar birbirini dışlamaz.
Kurmaca-dışı, olgusal nesir edebiyatı olduğu sürece yaratıcı-yaratıcı olmayabilir. Biyografiler ve otobiyografiler, hatıralar, seyahat gazeteleri ve bazı gazetecilik türlerini içeren anlatı dışı kurgu, genellikle yaratıcı cihaz ve stil çeşitliliği kullanır.
Bir bilim günlüğünde meslektaş tarafından gözden geçirilmiş bir rapor gibi kesinlikle açıklayıcı olmayan kurgusal olmayan kurgu, yaratıcı doğruluk ve izleyici anlayışı sağlama lehine sık sık durur.
Ağırlıklı olarak ikna edici olmasına rağmen, politik bir konuşma parmaklarını düzenli olarak her kurgusal olmayan türün içine batırır. Siyasi adaylar, nedenlerini destekleyen bazı bilgileri paylaşmayı, herkesi ve zorlu siyasi meselelerle karşılaştıkları hikayeleri anlatmayı ve kendilerini tanımlayan bir dili daha iyi bir seçim olarak boyamak için çok açıklayıcı bir dil kullanmayı seçmektedir.
