Kişilikleri kontrol eden insanlar, çevrelerinden sorumlu olmaları ve başkalarının davranışlarını dikte etmeleri için zorunlu bir ihtiyaç olduğunu hisseder. Hata kabul edemezler, sorulmadan otorite üstlenemezler, daima haklı olmakta ısrar ederler, eleştiriye ve mikro yönetime dostlara, aileye ve iş arkadaşlarına düşmandırlar.
Kişilikleri kontrol etmek, ya hâkimiyet için patolojik bir ihtiyaç ya da yaşamlarının kontrolünü kaybetme üzerine yerleşik bir endişe ile motive edilir. Bunlardan ilki, başkaları belirsizlikten kaçınmak için hayatlarını fazladan planlamaya veya aşırı planlamaya meyilliyken diğer insanları arzularına uymaya zorlar. Faaliyetlerini planlamak ve çevrelerini organize etmek için olağanüstü bir zaman harcıyorlar ve etkinlikler plana göre açıldığında çok üzülüyorlar.
