Prosedürel programlamada, bir program işlevler olarak adlandırılan bölümlere, nesne yönelimli programlamada ise program nesneler olarak adlandırılan bölümlere ayrılır. Diğer bir önemli fark ise nesne yönelimli programlamanın "aşağıdan yukarıya" yaklaşımı takip etmesi, prosedürel programlamanın "yukarıdan aşağıya" yaklaşımı izlemesidir.
Prosedürel programlama, talimatların bir listesi aracılığıyla bilgisayara adım adım komutu verir. Alt yordamlara veya rutinlere dayanır. Bir rutinin bir dizi hesaplama adımı olabilir. Prosedürel programlama bazen zorunlu programlama olarak da adlandırılır. Nesneye yönelik programlama, adından da anlaşılacağı gibi nesnelere dayanır. Nesneler, belirli görevlerin nasıl yürütüleceğini bilen ve programın diğer öğeleriyle etkileşime giren bir programın bileşenleridir.
Nesneler daha çok yönlü olduğu için, daha az kodlu karmaşık programlar geliştirmek için nesne yönelimli programlama kullanılabilir. Nesnelerin kullanımı ayrıca kodun yeniden kullanılmasını kolaylaştırır. Prosedürel programlamada, odaklanılacak veriler değil, yapılacak işlemlerin işlevleri ve sırasıdır. Bununla birlikte, nesne yönelimli programlamada odak, prosedürler veya işlevler yerine verilere odaklanır.
İki programlama yönteminin temel amacı veya amacı programlamayı daha verimli hale getirmektir. Karmaşık programlar yazma sürecini daha basit, değiştirilebilir, genişletilebilir, kolayca anlaşılabilir ve hatasız kılar.
